471
ഇതെന്തു ഭാഗ്യമേശുനാഥനോടു ചേര്‍ന്നു ഞാനിതാ!
ഇത്ര ശ്രേഷ്ഠനാഥനെന്‍റെ മിത്രമായ് ഭവിച്ചു ഹാ!
ഒരിക്കലും പിരിഞ്ഞു പോയിടാത്തൊരുറ്റ സ്നേഹിതന്‍
ശരിക്കു സല്‍പ്രബോധനങ്ങള്‍ തന്നു താങ്ങിടുന്നവന്‍
തനിക്കു തുല്യനില്ല ഭൂവിലന്യനിത്ര നല്ലവന്‍
കരുത്തനാമവന്‍ കരത്തിനാല്‍ പിടിച്ചിരിക്കയാല്‍
ഒരുത്തനും പിടിച്ചു വേര്‍പിരിക്കുവാന്‍ കഴിഞ്ഞിടാ-
വിരുദ്ധമായ് വരുന്നതൊന്നുമേതുമേ ഭയന്നിടാ
അനാഥനല്ല ഞാനിനിയനുഗ്രഹാവകാശിയായ്
അനാദി നിര്‍ണ്ണയപ്രകാരമെന്നെയും വിളിക്കയായ്
വിനാശമില്ലെനിക്കിനിയനാമയം വസിച്ചിടാം
നശിക്കുമീ ധരയ്ക്കുമീതിലുള്ളതൊക്കെയെങ്കിലും
നശിക്കയില്ല നാഥനാമവന്‍റെ വാക്കൊരിക്കലും
വസിച്ചിടാമതില്‍ രസിച്ചു വിശ്വസിച്ചു നിശ്ചലം
പ്രമോദമെന്നു ഭൂമയര്‍ ഗണിച്ചിടുന്നതൊക്കെയും
പ്രമാദമെന്നറിഞ്ഞു ഞാനവന്നടുത്തണഞ്ഞതാല്‍
പ്രസാദമുള്ളതെന്തവന്നതെന്നറിഞ്ഞമര്‍ന്നിടാം
471
Ithenthu bhaagyameshu naadhanodu cherunnu njaanithaa!
Ithra shreshta naadhanente mithramaay bhavichu haa!
Orikkalum pirinjupoyidaathor utta snehithan
Sharikku salprabodhanangal thannu thaangidunnavan
Thanikku thulyanilla bhoovilanyanithra nallavan
Karuthanaamavan karathinaal pidichirikkayaal
Oruthanum pidichu verpirikkuvaan kazhinjida
Virudhamaay varunnathonnum ethume bhayannidaa
Anaadhanalla njaanini-yanugrahaavakaashiyaay
Anaadi nirnnayapprakaara-menneyum vilikkayaal
Vinaasham-illenikkiniy-anaamayam vasichidaam
Nashikkumee dharackkumeethilullath okkeyenkilum
Nashikkayilla naadhanaamavante vaakkorikkalum
Vasichidaamathil rasichu vishwasichu nischalam
Pramodamennu bhoomayar ganichidunnathokkeyum
Pramaadamennarinju njaanavann aduthanjathaal
Prasaadamulla thenthavanna thennarinj amarnnidaam