483
അനുഗമിച്ചിടും ഞാനെന്‍ പരനെ
പരനെ - കുരിശില്‍ മരിച്ചുയിര്‍ത്ത
നാഥനെ ഇന്നും എന്നും
മാറ്റമില്ലാത്ത വല്ലഭനെ
മമ കൊടുംപാപം തീര്‍ക്കുവാന്‍
താന്‍ കനിഞ്ഞെന്നോ!
വിമലജന്‍ ജീവന്‍ തരുവതിനും
തുനിഞ്ഞെന്നോ!
ശോധന പലതും
മേദിനിയിതിലുണ്ടെന്നാലും
വേദനയേകും വേളകളേറെ വന്നാലും
വന്ദിത പാദസേവയതെന്നഭിലാഷം
നിന്ദിതനായിത്തീരുവതാണഭിമാനം
ക്ഷീണിതനായി
ക്ഷോണിയില്‍ ഞാന്‍ തളരുമ്പോള്‍
ആണികളേറ്റ പാണികളാലവന്‍ താങ്ങും
കൂരിരുള്‍ വഴിയില്‍ കൂട്ടിന്നു കൂടെ വരും താന്‍
വൈരികള്‍ നടുവില്‍
നല്ല വിരുന്നു തരും താന്‍
നന്മയും കൃപയും പിന്തുടരുമെന്നെയെന്നും
വിണ്‍മയ വീട്ടില്‍
നിത്യത മുഴുവന്‍ ഞാന്‍ വാഴും
483
Anugamichidum njaanen parane
Parane- kurishil marichuyirtha
Naadhane innum ennum
Maattamillaatha vallabhane
Mama kodum paapam theerkkuvaan
Thaan kaninjenno!
Vimalajen jeevan tharuvathinum
Thuninjenno!
Shodhana palathum
Mediniyithil undennaalum
Vedanayekum velakalere vannaalum
Vanditha paada sevayathenn abhilaasham
Nindithanaayi theeruvathaan abhimaanam
Ksheenithanaayi
Kshoniyil njaan thalarumbol
Aanikaletta paanikalaalavan thaangum
Koorirul vazhiyil koottinnu koode varum thaan
Vairikal naduvil
Nalla virunnu tharum thaan
Nanmayum krupayum pinthudarum enne yennum
Vinmaya veettil
Nithyatha muzhuvan njaan vaazhum