574
തുണയെനിക്കേശുവേ കുറവിനിയില്ലതാല്
അനുദിനം തന് നിഴലില് മറവില് വസിച്ചിടും ഞാന്
അവനെന്റെ സങ്കേതവും അവലംബവും കോട്ടയും
അവനിയിലാകുലത്തില് അവന് മതിയാശ്രയിപ്പാന്-
പകയെന്റെ കെണികളിലും പകരുന്ന വ്യാധിയിലും
പകലിലും രാവിലും താന് പകര്ന്നിടും കൃപമഴപോല്-
ശരണമവന് തരും തന് ചിറകുകളിന് കീഴില്
പരിചയും പലകയുമാം പരമനിപ്പാരിടത്തില്-
വലമിടമായിരങ്ങള് വലിയവര് വീണാലും
വലയമായ് നിന്നെന്നെ വല്ലഭന് കാത്തിടുമേ-
ആകുലവേളകളില് ആപത്തുനാളുകളില്
ആഗതനാമരികില് ആശ്വസിപ്പിച്ചിടുവാന്-
574
Thuna-yenikkeshuve kuravini-yillathaal
Anudinam than nizhalin maravil vasichidum njaan
Avanente sankethavum avalambavum kottayum
Avaniyil-aakulathil avan mathi-yaasrayippaan
Paka-yente kenikalilum pakarunna vyaadhiyilum
Pakalilum raavilum thaan pakarnnidum krupa mazha pol
Sharana-mavan tharum than chirakukalin keezhil
Parichayum palakayumaam paramani-ppaaridathil
Valamida-maayirangal valiyavar veenaalum
Valayamaay ninnenne vallabhan kaathidume
Aakula velakalil aapathu naalukalil
Aagathanaa-marikil aashwasippichiduvaan-