855
എന്‍റെ ബലമായ കര്‍ത്തനെന്‍
ശരണമതാകയാല്‍ പാടിടും ഞാനുലകില്‍
ഏറ്റമുറപ്പുളള മറവിടമാണെനിക്കെന്‍
പ്രിയന്‍ ചാരിടും ഞാനവനില്‍
ഹാ-ഹല്ലേലുയ്യാ ഗീതം പാടിടും ഞാന്‍
എന്‍റെ ജീവിതയാത്രയതില്‍
എന്‍റെ അല്ലലഖിലവും തീര്‍ത്തിടും നാള്‍
നോക്കിപ്പാര്‍ത്തിടും ഞാനുലകില്‍
എല്ലാക്കാലത്തും ആശ്രയം വെച്ചിടുവാന്‍
നല്ല സങ്കേതമേശുവത്രെ
പെറ്റതള്ള തന്‍കുഞ്ഞിനെ മറന്നിടിലും
കാന്തന്‍ - മാറ്റം ഭവിക്കാത്തവന്‍-
തിരുക്കരത്തില്‍ വന്‍ സാഗര-
ജലമെല്ലാം അടക്കുന്ന
കരുത്തെഴും യാഹവന്‍ താന്‍
ഒരു ഇടയനെപ്പോലെന്നെ അവനിയില്‍
കരുതുന്ന - സ്നേഹമെന്താശ്ചര്യമേ-
ഉള്ളം കലങ്ങുന്ന നേരത്ത്
പ്രിയന്‍ തന്‍ വാഗ്ദത്തം
ഓര്‍പ്പിച്ചുണര്‍ത്തുമെന്നെ
ഉള്ളംകരത്തില്‍ വരച്ചവന്‍
ഉര്‍വ്വിക്കധീശന്‍ താന്‍ എന്നുടെ ആശ്വാസകന്‍-
മാറും മനുജരെല്ലാം മഹിതലമതു
തീജ്വാലക്കിരയായി മാറുകിലും
തിരുവാഗ്ദത്തങ്ങള്‍ക്കേതും മാറ്റം
വരില്ലവന്‍ - വരവിന്‍ നാളാസന്നമായ്-
855
Ente balamaaya karthanen
Sharanamathaakayaal paadidum njaanulakil
Ettamurappulla maravidamaanenikken
Priyan chaaridum njaanavanil-
Haa-halleluyyaa geetham paadidum njaan
Ente jeevitha yaathrayathil
Ente allalakhilavum theerthidum naal
Nokkippaarthidum njaanulakil-
Ellaakkaalathum aasrayam vechiduvaan
Nalla sanketham yeshuvathre
Petta thalla than kunjine marannidilum
Kaanthan - maattam bhavikkaathavan-
Thirukarathil van saagara-
jalamellaam adakkunna
Karuthezhum yaahavan thaan
Oru idayaneppolenne avaniyil karuthunna
Snehamenthaacharyame-
Ullam kalangunn nerathe
priyan than vaagnatham
Orppichunarthumenne
ullam karathil varachavan
Urvvikkadheeshan thaan
ennude aashwaasakan-
Maarum manujerallaam mahithalamathu
Theejwaalackirayaayi maarukilum
Thiruvaagnathangalkkethum maattam
varillavan - Varavin naalaasannamaay-